Monday, June 29, 2009

પાનખર


હસાવી છે મેં દુનિયાને, રડ્યો છુ રોજ રાતે,

મને જાહેરમાં નિલામ થવાનું ગમતુ નથી.


ખુદા રાખે સલામત આ તરસ મારી આ દરદ મારા,

મને માંગી ભીખીને જામ ભરવાનુ નથી ગમતૂં,


વેરાન થયેલા ઉપવનની હું યાદ બની ને જીવ્યો છું.

હર પાનખરે વસંતની ફરીયાદ બની ને જીવ્યો છું.


કફન પર પાથરી ચાદર અમે મેહફીલ જમાવી છે,

દફન દીલમાં કરી દૂઃખો ખુશાલી ખુબ મનાવી છે.

1 comment:

JD said...

hmm .. sahbuddin ni caseete ma sambhli chhe aa ...